Paradontoza to choroba, która rozwija się stopniowo i często początkowo nie daje wyraźnych objawów, ale jej skutki mogą być poważne. Bardzo istotne jest wczesne rozpoznanie problemu oraz odpowiednia profilaktyka i leczenie. Co warto wiedzieć na ten temat?
Czym jest paradontoza?
Paradontoza, inaczej określana jako zapalenie przyzębia, to choroba tkanek otaczających i podtrzymujących zęby. W przeciwieństwie do próchnicy, która atakuje twarde tkanki zęba, paradontoza obejmuje dziąsła czy kość wyrostka zębodołowego. Proces chorobowy rozwija się w wyniku gromadzenia się płytki bakteryjnej i kamienia nazębnego, które prowadzą do stanu zapalnego dziąseł.
Z czasem stan zapalny może się pogłębiać, powodując stopniowe niszczenie struktur odpowiedzialnych za stabilność zębów. Paradontoza to choroba przewlekła, a jej rozwój zwykle trwa latami. Pierwsze sygnały bywają bagatelizowane, dlatego wiele osób zgłasza się do specjalisty dopiero wtedy, gdy schorzenie jest już zaawansowane.
Jakie są objawy paradontozy?
Pierwszym sygnałem ostrzegawczym nierzadko bywa krwawienie dziąseł, które pojawia się podczas szczotkowania czy nitkowania zębów. Z czasem dziąsła stają się bardziej wrażliwe, zaczerwienione i obrzęknięte. Inny charakterystyczny objaw paradontozy to nieprzyjemny zapach z ust, obecny mimo regularnej higieny. U wielu osób zauważa się także powstawanie kieszonek zębowych.
Charakterystyczna dla paradontozy jest nadwrażliwość na zimne i ciepłe napoje. W bardziej zaawansowanych stadiach choroby zęby zaczynają się chwiać. To wyraźny sygnał, że schorzenie objęło już tkanki podtrzymujące uzębienie. Nieleczona paradontoza prowadzi ostatecznie do utraty zębów, dlatego tak ważna okazuje się jak najszybsza reakcja na jakiekolwiek symptomy.
Jak wygląda leczenie paradontozy?
Leczenie paradontozy zależy od stopnia zaawansowania choroby. Trzeba mieć na uwadze, że schorzenia nie da się całkowicie wyleczyć, jednak można zahamować proces zapalny i uratować się przed utratą zębów. Pierwszy etap działania to dokładne usunięcie płytki nazębnej i kamienia – zarówno widocznego powyżej linii dziąseł, jak i ukrytego w kieszonkach dziąsłowych. Zabieg ten wykonuje higienistka lub stomatolog, a jego elementami mogą być skaling, piaskowanie czy kiretaż.
W przypadku zaawansowanej paradontozy konieczne bywa leczenie chirurgiczne. W całym procesie duże znaczenie ma także postępowanie pacjenta. Ogromnie ważne są takie kwestie jak:
- codzienna, dokładna higiena jamy ustnej;
- regularne wizyty kontrolne;
- przestrzeganie zaleceń specjalisty.
Czy paradontoza jest zaraźliwa?
Za rozwój paradontozy odpowiadają bakterie obecne w płytce nazębnej, a te mogą przenosić się między osobami, np. podczas całowania, picia z tej samej szklanki czy używania wspólnych sztućców. Nie oznacza to jednak, że bliski kontakt z osobą chorą na paradontozę zawsze prowadzi do zachorowania. Schorzenie miewa też podłoże genetyczne i zależy od wielu innych czynników.
Jak zapobiegać paradontozie? Przyczyny zapalenia dziąseł
Najważniejszym czynnikiem chroniącym przed paradontozą jest prawidłowa higiena jamy ustnej – codzienne szczotkowanie zębów, nitkowanie przestrzeni międzyzębowych oraz stosowanie płynów antybakteryjnych. Do rozwoju choroby przyczyniają się również inne czynniki, np. palenie papierosów, nieprawidłowa dieta, przewlekły stres czy choroby ogólnoustrojowe, takie jak cukrzyca.
Ważną rolę odgrywają predyspozycje genetyczne. Osoby, u których w rodzinie występowały choroby przyzębia, powinny zwrócić szczególną uwagę na profilaktykę. Podstawą są regularne wizyty u stomatologa, najlepiej co pół roku, a nawet częściej. Ponadto należy przeprowadzać profesjonalne oczyszczanie zębów u higienistki raz na pół roku..
Paradontoza to poważna choroba przyzębia, która niesie ze sobą wiele konsekwencji – od krwawienia dziąseł po utratę zębów. Mimo że nie da się cofnąć wszystkich zmian, wczesna diagnoza i odpowiednie leczenie pozwalają zatrzymać jej rozwój i utrzymać zdrowie jamy ustnej na długie lata.
